11 augustus 2024: Sinharaja Forest – Galle

Na het ontbijt worden we weer naar het dorpje gebracht waar Garmini op ons staat te wachten. We worden weer alle kanten opgeschut maar dan is het eindelijk weer een vlakke weg. We laden de spullen over in de auto en gaan opweg naar Galle via Mirissa. We gaan vanuit de mooie groene jungle afdalen naar de kust. Nu aan de westkant waar het nu laagseizoen is ivm regenperiode. We slingeren wat af. Lukas was weer onverstandig om niet te ontbijten en merkt dat nu. Hij is misselijk. Als we stoppen en hij de auto uitstapt, komt alles er meteen naast de auto uit. We gooien er wat water op en er is gelukkig niets meer van te zien. Bij de bakker eet Lukas wat en drinkt een cola en hij is er meteen weer. Het warme weer, geen eten en dan ook nog slingeren eiste zijn tol. Gelukkig is het allemaal snel voorbij. Nog even en we zijn bij het strand. Hier hebben we een heerlijke tijd doorgebracht in de schaduw aan een tafeltje. We ploften eerst neer op een strandbed maar dan moesten we voor 20.000 roepies eten en drinken. Dat is 60,- euro. Nou daar komen we echt niet aan. Jammer. Je ziet ook echt niemand op de bedjes. We rijden langs cocos nut hill. Echt toeristisch maar wel leuk om even gezien te hebben. Jammer dan niet alle bomen meer toppen hebben. Dan rijden we door naar Galle langs de kust. We zien visserboten, mooie strandjes en ook de vissers op palen. Dit blijkt helemaal niet meer in het echt te gebeuren. Het zijn nu gewoon ‘acteurs’. Als een toerist komt, moet je betalen en dan gaan ze aan de palen hangen voor een foto. Echt absurd. We komen ook langs een heel klein eilandje met een witte grote deur dat ik meteen herken van wie is de mol. Garmini vertelt ook dat hier veel tv programma’s worden opgenomen. Bij Galle is het echt een verkeers chaos. Zo erg hebben we het nog niet meegemaakt. En we zien ook weer verkeerslichten. Die hadden we ook alleen nog maar op dag 1 gezien. De drukte is enorm. Je vraagt je echt af waar we terecht zijn gekomen. Het hotel is echt netjes en weg uit de chaos. Het hotel regelt zelf een tuktuk die je gratis naar het fort brengt. Het fort dat wij als nederlandsers nog hebben gebouwd. Hier zitten ook heel veel restaurantjes. We zitten in een mooie besloten tuin en eten echt lekker. We lopen nog wat over de muur en besluiten hier morgenvroeg meteen naar toe te gaan. Je kan het beste in de avond of in de morgen het fort bezoeken omdat de warmte er blijft hangen. We nemen een tuktuk terug. We zitten nog niet in de tuktuk of het gaat echt regenen. We zagen het soms ook al flitsen en dit wordt alleen maar erger. Net op tijd terug dus.