27 juli 2024:Negombo – Sigiriya

De ochtend begint met een ontbijt aan het water in het guesthuis. Het is echt heel veel. Bas waagt zich zelfs aan de curry dat ze hier ook als ontbijt eten. Ondertussen zwemmen er twee varanen voorbij en verdwijnen de bosjes in. Om 10 uur hebben we met onze chauffeur afgesproken. Hij staat al te wachten als ik naar de ingang loop om te checken of hij er al is. Garmini heeft onze chauffeur die de hele vakantie bij ons blijft. We laden de tassen in en gaan op rit. Bas zit voorin. Lukas en ik achterin. Ik ga ook echt niet voorin zitten deze vakantie als ik zie hoe zie hier rijden… Ben blij dat we zelf niet rijden. Het is relaxed zo om rondgereden te worden. We zien het echte srilankeese leven. Veel winkeltjes rond de weg, kippen in kleine hokjes om verkocht te worden, politie op tuktuk etc etc. Garmini wijst ons op teakbomen, kaneelstruiken en leert ons het verschil tussen een gewone en een king cocosnoot. De rijden naar Dambulla waar een van de mooiste grottempels te bewonderen zijn. Hoelang we er over gedaan hebben, weet ik niet. Ben de tijd een beetje kwijt. Garmini zegt, laat dat allemaal maar aan mij over. Komt goed. Dus probeer ik dat ook te doen.

Lukas is vergeten dat je hier niets gratis krijgt en voor alles moet betalen. We lopen de trap op naar de tempel en een vrouw biedt hem waterlelies aan die bij de boeddha’s gelegd worden. Hij bedankt de vrouw en loopt door. Bas rekent uiteindelijk 200 roepies af ofwel 60ct. Haha. Boven moeten de schoenen uit. We moeten de knieen van mij nog bedekt worden. Hier had ik al opgerekend dus geen probleem. We lopen rond in het complex en genieten ook van het uitzicht. Daarna door naar Sigiriya. Ondanks dat de lion rock belachelijk duur is voor buitenlanders, is het wel echt de moeite waard. We lopen rond een uurtje of 16 uur naar boven. Gelukkig is de zon achter de wolken en waait het echt hard. Ondertussen zijn er ook echt gemene apen die proberen alles uit je tas te jatten. Wij hebben alles goed dicht, maar voor ons loopt iemand die zijn flesje water in de zijkant van de tas heeft zitten die de apen graag willen hebben. Na van het uitzicht en de ruine van het kasteel te hebben genoten, lopen we terug naar beneden. Garmini wacht op ons op de parkeerplaats. We halen wat drinken en gaan op zoek naar onze homestay. We moeten een paar keer de weg vragen maar dan zijn we er. Lukas vraagt zich echt af waar ik ons naar toe heb gebracht. Het is echt in de bossen bij mensen aan huis. We droppen onze tassen en gaan dan op zoek naar een plek om te eten. Hier kan je echt goed eten maar ik had niet doorgegeven dat we dat graag wilden en het was te laat om het nu nog te regelen. Geen probleem. We komen uiteindelijk bij een lokaal restaurantje. Die man wil graag voor ons koken. We eten echt lekker. Zie vooral de jongens genieten van hun fried chicken en chicken noodles. Ik heb vanavond alleen een paar patatjes maar wel een heerlijke yoghurt na. Het kost echt bijna niets. De man heeft zich helemaal voor ons in het zweet gewerkt. We geven hem een flink fooi wat voor ons bijna niets is, beloven hem een goede recessie te geven en gaan dan naar onze kamer. Garmini slaapt ergens anders. Morgen om 9.30 haalt hij ons weer op. De dame van het huis staat al buiten en wil van alles over ons weten. Lukas begrijpt nu waarom we hier slapen. Gewoon bij de locals. Het is echt gezellig en zijn nu onderdeel van het echte leven hier. Soms komen de olifanten ook voorbij het huisjes. In de avond tot ongeveer 22 uur al ze opweg gaan om hier in de bossen te eten of ’s ochtend rond 6 uur als ze terug gaan naar de jungle. Wie weet….

Top dag, veel gezien van de dagelijks leven. Tempel was leuk om gezien te hebben en het gebied van de lion rock echt heel erg mooi. Onze chauffeur lijkt een echt goede vent. Dat is fijn als je zoveel met elkaar optrekt. Hij rijdt netjes, vertelt veel over de omgeving en cultuur, doet mee met grapjes. En ook deze homestay. Echt leuk! Voor 11,- slapen we hier en hebben we ook nog een ontbijt. En dat met drie personen!