Zon, zee en strand

Maandag 24 juni 2012
Als we opstaan is de lucht blauw. Van regen is echt geen sprake. Lukas is nog niet in de kleren of hij ziet zijn vriendinnetje al in de speeltuin. Dat is direct naar buiten. Ze spelen een tijdje in de speeltuin en we besluiten met z´n zessen naar het strand te gaan. Het is echt 100m lopen en dan zijn we er al. De zee is behoorlijk ver weg (eb) en in de plassen die zijn blijven liggen, vinden we zeesterren, kleine visjes en mosselen. De mannen beklimmen de rotsen nog een stuk verder en de dames gaan met de kinderen naar het zand gedeelte. Onderweg naar de punt van de rotsen zien de mannen de bold eagle´s van nog geen 10 meter afstand. Na de ochtend op het strand te hebben doorgebracht gaan we ´s middags de rainforest trail lopen. Gisteren hebben we nog geprobeerd een nationale parkpas te kopen maar het informatiecentrum was al gesloten voor het gedeelte waar de pas gekocht kan worden. Vreemd, maar waar. Hier kunnen we geen pas kopen voor alle parken. Onze buren blijven vandaag op de camping dus we lenen hun pas zodat we niet een heel stuk terug hoeven te rijden. Op de weg naar de boot woensdag gaan we onze eigen pas wel kopen. De railforest trail is een stukje regenwoud in een gebied waar je het echt niet verwacht. Het is een behoorlijke klim met trappen omhoog en naar beneden. Lukas heeft de pas er goed in zitten en bij elk bordje dat we tegen komen is hij onze gids en verteld volgens hem wat er staat. Wat een komiek! Het mannetje heeft het echt goed gedaan en bijna helemaal zelf gelopen! We beloven onze kleine gids een ijsje en gaan eerst nog naar het long beach strand. Dit is het strand van de surfers en ook het strand van Canada. Een mooi strand waar we de vlieger die we gekocht hebben ook direct uitproberen. De vlieger doet het erg goed en voor we het weten heeft Lukas het hele klosje al afgerold en is de vlieger hoog in de lucht. Helaas zat het touwtje niet goed vast aan het handvat dus dat was nog even hollen. Ik wilde nog even stunten met de vlieger maar dat ging helaas niet goed, de vlieger bleef achter een boomstam haken en Lukas was ontroostbaar. Zijn eerste vlieger ooit binnen drie minuten gemold door mamma. Dus nog snel een nieuwe vlieger gekocht en op de camping verder gaan vliegeren. Lukas kon niet wachten om de vlieger aan zijn vriendinnetje te laten zien, of zoals hij haar noemt, “mijn meisje”. Terug op de camping was onze buurman al flink een vuurtje aan het stoken, Bas kon natuurlijk niet achterblijven. En dat deed hij gelukkig ook niet dankzij de overvloed aan gratis brandhout. We hadden marshmellows voor de kids gekocht maar volgens mij vonden wij het leuker om te doen dan zij. Er ontstond een spontane bbq met de buren. Altijd leuk dit soort initiatieven. Hier komen we er ook achter dat Brenda met haar planning zo erg nog niet is. Sterker nog, Bas is een beetje teleurgesteld want Juri, de regelaar van het andere stel, heeft alles keurig uitgeprint, ingebonden, uitvouwbaar en alles. En niet een stapeltje A4-tjes in zo'n slordig plastic hoesje gepropt zoals wij.
De kids hebben echt tot laat gespeeld en Lukas kan er maar geen genoeg van krijgen. Het is nu ook al ´zijn meisje´. Moe gaan de kinderen uiteindelijk rond 20.30 uur slapen. En huilend, want op jonge leeftijd leren ze al dat “de liefde” wreed kan zijn. Beide kids gaan huilend naar bed omdat ze morgen niet meer samen kunnen spelen. Bas moet alles in de strijd gooien om Lukas ook maar een beetje te kalmeren. Zelfs de geruststelling dat ie “zijn meisje” deze vakantie nog te zien krijgt, mag niet baten en Lukas valt snikkend in slaap.

Dinsdag 25 juni 2012
De buren vertrekken al vroeg naar de boot. We zwaaien ze uit en treffen elkaar als het goed is over een paar dagen weer. De kinderen kunnen het zo goed vinden en wij hebben het eigenlijk ook wel gezellig gehad dat we besluiten elkaar weer te treffen in Wells Gray. Dat betekent dat wij niet 2 maar 1 nacht in Squamish blijven en dan al op de rit gaan richting Wells Gray zodat we daar weer een hele dag samen door kunnen brengen. In de Rockies hebben zij ook nog niet echt hun route bepaald en we gaan later kijken of we een beetje samen op kunnen trekken. Grappig is dat ze echt tot de Rockies dezelfde planning hebben maar dus allemaal net een dag eerder dan ons.
Vandaag is het echt een hele mooie strak blauwe lucht. Gisteravond hadden we al besloten vandaag lekker rustig aan te doen en in en rond de camping te blijven. De hele ochtend hebben we op het strand door gebracht. Uit de wind is het goed te doen en ook echt korte broeken weer maar aan het strand is de wind nog behoorlijk koud. Lukas speelt lekker in het zand. In het begin vond hij het vies worden niet echt leuk maar toen we terug liepen naar de camping, zat hij goed onder het zand. Na het broodje eten gaan we nog even boodschappen doen en een ijsje eten in Tofino. Dit hadden we Lukas nog beloofd. Terug op de camping gaan de heren houthakken, eten we lekker buiten en spoelen daarna al het vuil van vandaag van Lukas af. Morgen gaan ook wij met de boot terug naar het vaste land. Nu maar hopen dat we onderweg nog orca´s of walvissen tegen komen.
Hier aan de kust is het echt mooi en relaxt. We hebben twee heerlijke dagen in de zon gehad en een camper vol hout.