van Hluhluwe Imfolozi naar St Lucia

Zaterdag 4 augustus: Hluhluwe Imfolozi – St Lucia
We kunnen vanaf 7 uur aan het ontbijt. We besluiten dat te doen en daarna te vertrekken in de hoop op natuurlijk de luipaard. Als ik de auto inpak is het nog een beetje schemerig. Ik schrik van een geluid naast mij. Staat er ineens een kudu naast de auto. Waarschijnlijk schok het beest nog meer van mij.
We besluiten meteen de weg naar het zuiden te nemen. Aan deze kant ligt ook de uitgang voor ons. Als we nog geen 5 minuten op pad zijn staat er een hele kudde waterbuffels op de weg en er komen er steeds meer bij. We zien twee hele kleine kalfjes en ook vechtende buffels. We kijken op de kaart of we ergens anders langs kunnen maar helaas is dit de enige weg naar het zuiden. We besluiten een stukje terug te rijden en een loop te nemen in de hoop dat de beesten daarna weg zijn. Gelukkig zijn ze dat ook. We zien ook nog een jonge zebra en veel impala’s, gnoe’s, zebra’s en een neushoorn bij elkaar. Dat is ook een leuk plaatje. Helaas zien we ook nu geen katachtigen. Na 3 uur rijden, rijden we het park uit.
Aangekomen in St Lucia is ons huisje nog niet schoon. We besluiten een hapje te eten en lopen door het stadje. Het is enorm toeristisch en we horen alleen maar Nederlands om ons heen. Ik herken nog het appartementencomplex waar ik de vorige keer heb geslapen. Grappig om te zien. We komen de jongen van Berg en Dal met zijn familie weer tegen. Het blijkt dat ze dezelfde boottocht hebben geboekt als ons voor einde dag. We gaan terug naar ons huisje waar we nu wel in kunnen. Lukas gaat nog even zwemmen en daarna kleden we ons om voor de boottocht. Lukas vermaakt zich op de boot met Abel en zijn zusje. We zien heel veel nijlpaarden en krokodillen tijden de tocht. Het gebeurt ook wel dat de nijlpaarden ’s avond door het dorp lopen. Daar moet je toch niet aan denken. In Zuid-Afrika zijn de nijlpaarden verantwoordelijk voor zo’n 3000 sterfgevallen per jaar en daarmee het beest dat het dodelijkst is. Goed uitkijken dus als je ’s avonds de staat op gaat.
De ouders van Abel vragen of we nog even mee gaan voor een borrel en de jongens kunnen dan zwemmen. We besluiten dit te doen. We hebben over 2 uur een tafeltje bij de italiaan gereserveerd dus we hebben nog even. Waarschijnlijk spreken we in Kaapstad nog een keer met ze af. We nemen een iets andere route dan zij doen, maar in Kaapstad eindigen we alle twee.
We lopen naar het restaurant dat bij ons huisje om de hoek zit. Toch spannend om in het donker te lopen als je weet dat er soms nijlpaarden worden gezien. Het is goed verlicht en we hebben zaklantaarns dus we zien het goed. We komen ze gelukkig niet tegen en precies om 19 uur zijn we bij het restaurant Alfredo’s. Alfredo zelf komt nog langs om te checken of alles goed is. We eten weer lekker en gaan dan terug naar ons huisje. Lukas gaat meteen slapen en ook wij gaan er niet te laat in.
Morgen gaan we de kust weer verlaten en gaan we de bergen in. Ben benieuwd of we nog sneeuw gaan zien.