Kopermijn, elandsafari en berenpark
Blijf op de hoogte en volg Brenda
06 Augustus 2015 | Zweden, Yttermalung
Dinsdag 4 augustus 2015
We blijven een dagje op de camping. Ik ga ’s ochtend boodschappen doen in het dorp en Lukas en Bas blijven op de camping. Een dag van veel badminton en voetballen. Er ligt hier ook allemaal buitenspeelgoed en de badminton rackets zijn nogal in trek. Uiteindelijk lukt het ons om 11 keer over te slaan. ’s Avonds gaan we nog even stenen gooien in de rivier. We vinden zulke grote stenen dat het ‘bommetje’ dat de steen veroorzaakt wel heel hoog is.
Woensdag 5 augustus 2015
We hebben vandaag een dagje kopermijn in Falun gepland. Het is een regenachtige dag en mooie dag voor onder de grond. Echte snelwegen zijn hier niet maar over het algemeen rijdt het wel door. De rit naar Falun valt wel tegen. Vaak gedeeltes waar je maar 40 mag rijden. Dit schiet niet echt op. Onderweg zien we weer mooie natuur, veel kleine dorpjes en oude auto’s, zelfs een mini Eiffeltoren.
Uiteindelijk zijn we er rond 11.30 uur. Pas om 13.30 begint de Engelstalige rondleiding. We hadden nog het gevoel dat dit lang ging duren maar naar eerst het museum bezocht te hebben en een broodje in de buik is het al 13.30. De rondleiding duurt ongeveer een uur en is geheel onder de grond. Lukas vindt het spannend die donkere grotten maar ook wel leuk. We dalen af naar bijna 70m. Dit is nog lang niet het diepste punt. Je kan tot bijna 450m! In totaal is de gangenstelsel 300km. Vroeger werd er 6 dagen in de week 12 uur per dag gewerkt. Een arbeider deed een maand om 1 kuub weg te hakken. Ze werkten met 600 man onder de grond en 400 man boven de grond. In 1992 was de mijn uitgeput en is het werelderfgoed stuk geworden. De mijn heeft heel veel koper maar uiteindelijk ook goud, zilver en staal gewonnen. Ook de rode kleur verf die je op alle huizen vindt, komt hier vandaan. De verf was het begin van de mijn.
In het begin was het gebied alleen land waar niemand kwam. Uiteindelijk kwam er een herder en een van zijn schapen ging spelen in het gebied en kwam steeds roder en roder thuis. Dit is een teken dat er koper in de grond zit. Uiteindelijk heeft de man heel veel geld gekregen en heeft het stuk land verlaten. Veel huizen in het gebied hebben zijn rood/bruin geverfd. Deze verf is afkomstig uit de mijn en wordt daar nog steeds gemaakt. Als je je huis hiermee verft, hoef je er minimaal 15 jaar niets meer aan te doen. Nu begrijp ik ook dat je je huis in deze kleur verft!
Op de weg terug naar de camping doen we nog even boodschappen. We hebben geen poedersuiker meegenomen en dat is natuurlijk onmisbaar bij pannenkoeken. Van 4 jaar geleden kon ik mij herinneren dat ze hier heerlijke vanillepoedersuiker hadden. Deze was ook nu weer snel gevonden.
Op de camping bakken we snel pannenkoeken omdat we op elandsafari gaan. We laten de borden op tafel staan, hebben nog net de tijd om een lange broek aan te trekken en dan is het al 19 uur. Ruim 4 uur lang rijden we met twee auto’s rond in de bossen om de camping op zoek naar elanden. Lukas zit samen met een meisje van ongeveer zijn leeftijd achterin en ze hebben de grootste lol. Ze moeten alleen wel stil zijn anders jagen ze de elanden weg. Het verhaal gaat dat theoretisch gezien je binnen 300m altijd tegen een dier aan moet lopen. Meestal zie je ze alleen niet. Dan hebben we het over beren, elanden, veelvraten, lynxen en vossen. Wauw, dit had ik niet verwacht!
In het gebied van de camping leeft een roede wolven. Beren komen ze niet zo vaak tegen, maar leven er wel. De dochter van de eigenaar van de camping heeft in het voorjaar op 25m afstand van een beer gestaan bij een wandeling in het bos. We zien sporen van een eland vrouwtje en haar kalf. We zien ook poep van de beer en daar zien we dan uiteindelijk ook onze eerste eland. Wauw! Lukas ziet de eland helaas niet. Voordat hij door heeft waar hij moet kijken, loopt de eland weg. We gaan verder op zoek naar andere elanden. Onderweg maken we nog een kampvuurtje, roosteren worstjes en marshmallows en drinken wat. Om het kampvuur worden Lukas zijn voetbalkunsten uitgebreid door andere gasten besproken. Er is zelfs iemand die zijn achternaam vraagt, want van hem gaan we nog weleens wat horen in de toekomst....;-) Dan vervolgen we onze weg en komen nog twee elanden tegen. Het is al redelijk donker als we om 11 uur weer terug zijn bij de camping. Drie elanden gezien. Mooie score. De foto’s zijn helaas allemaal mislukt maar in het echt zien is natuurlijk altijd mooier. Misschien dat we per mail nog foto’s van iemand krijgen die ook mee was al zijn zijn foto’s ook niet zo mooi. Het was al te schemerig voor goede foto’s.
Wisten jullie trouwens dat het gewei van een eland tot eind augustus 3 cm per dag groeit? Aan het gewei kan je ook zien hoe oud hij is, elk jaar komt er een nieuwe vertakking bij. Elanden leven niet in groepen maar los van elkaar. Het kalfje blijft bij de moeder en de mannetjes leven alleen.
Bijna alle bossen in zweden zijn tegenwoordig gepland. Het bos is vaak opgedeeld in percelen die toebehoren aan families. Bomen worden gepland en na ongeveer 80 jaar omgekapt. Dat is ook waarom je vaak een stuk oud en daarnaast nieuw bos hebt. Bomen die dood zijn of bijvoorbeeld bijzonder doordat het een nestjes bevat van dieren blijven staan. Het land wordt omgeploegd en na ongeveer 4 jaar weer bebouwd. Elanden eten blaadjes van bomen. Het liefst jonge bomen omdat ze daar makkelijk bij kunnen. Overdag verblijven ze vaak in het oude bos om in de schemer te voorschijn te komen en na het jonge bos te gaan om te eten. Als je pech hebt en het is jouw perceel ben je straks alle boomtoppen kwijt en kan je opnieuw beginnen. Bas zei nog dat we zelf op een avond ook nog wel het bos in kunnen rijden, maar dat gaan we niet doen. Het is een wirwar van weggetjes waar ik zelf de weg snel kwijt raak. Aan een tomtom heb je hier niets, dus dat doen we niet.
Lukas heeft het weer super uitgehouden en heeft gelukkig de andere twee elanden wel gezien. Hij heeft het over drie omdat een eerst wegliep en later weer terugkwam. Missie geslaagd.
Donderdag 6 augustus 2015
We zijn vergeten brood te bestellen dus we eten vanochtend crackers met een eitje en Lukas nog een dikke pannenkoek die over was van gisteren. Na het ontbijt vertrekken we naar het berenpark in Orsa. We komen vandaag op het noordelijkste puntje ooit waar we geweest zijn. We rijden steeds dichter naar de noordpool toe. We stoppen nog in Malung om broodjes te halen. Ik had al gezien dat ze bij de Lidl erg veel lekkere broodjes hadden. Bas kan geen keuze maken, alles ziet er lekker uit.
We kunnen goed doorrijden en komen nu langs wel hele grote meren met vele huisjes en bootjes. Mooi om te zien. Onderweg had Bas al van de broodjes gesnoept en kan er niet vanaf blijven. Bas heeft natuurlijk allemaal zoete broodjes meegenomen.
Voordat we bij het park aankomen rijden we eerst langs een resort/camping dat je via buro scan brit ook kan boeken. Wat ben ik blij dat we niet voor de huisjes in skigebieden zijn gegaan maar gewoon voor een kleine camping. Wat een eenheidsworsten en het doet ongezellig aan. Heel anders dan waar wij zitten.
Het park is een succes. We zien een kodiak beer, de grootste beer ter wereld. Ijsberen en natuurlijk de bruine beer die hier veel voorkomt. We hebben echt mazzel. Het park is grootst opgezet. De dieren zitten niet in een kleine kooi maar hebben veel bewegingsvrijheid en wij moeten echt zoeken in de bossen waar ze zijn. Uiteindelijk zien we een vader beer met een kind stoeien in het water. Ook kind nummer 2 en 3 komen een kijkje nemen. Echt uniek! We zien ook nog twee hele kleintjes stoeien met en moeder op de uitkijk. De luipaarden zijn echt lui en zien we bijna niet. Eentje komt even langs lopen maar duikt binnen een paar seconden al weer in zijn hok. De tijgers zijn ook lui maar toch komt er nog eentje voorbij en kijkt je voor ons gevoel recht aan. Lukas ziet uiteindelijk ook de wolven lopen. We hebben alleen de veelvraat en de lynxen niet kunnen vinden.
Op de terugweg stoppen we nog even in Mora en lopen even door het centrum. Bas wil al weer de Lidl in om broodje in de slaan. Dat doen we dus niet! We rijden door naar de camping en doen in het dorp nog even een snelle boodschap voor het eten. Uiteindelijk is het 18.30 als we terug zijn op de camping.
Lukas is de hele avond buiten aan het spelen. Badminton, voetbal en beachbal. Hij mag zelfs van papa een klein bijl gooien. Is maar goed dat mama dat niet gezien heeft. Bas staat de hele avond al met een aantal anders mannen op de camping bijlen te gooien. Die zal morgen zijn armen wel voelen.
Onze buren hadden vandaag bij het hotel waar we na het kanoën slapen in de berm een eland met kalf zien liggen. Dat is wel heel gaaf. Heb al meer mensen gehoord die daar weleens een eland hebben zien lopen. Dat wordt denk ik een avond met de verrekijker in de hand.
Morgen de laatste dag op de camping. Lukas vindt het erg jammer. Heeft het hier goed naar zijn zin. Morgen gaan we de spulletjes alvast een beetje opruimen en een kleine tas pakken voor het kanoën. Ben heel benieuwd. De verhalen die we hebben gehoord zijn echt heel positief. We moeten alleen met zn drieën in een boot dus kunnen echt heel weinig mee. We hebben worstjes, soep, pannenkoeken en crackers voor de tocht. Komt vast allemaal goed...;-)
We blijven een dagje op de camping. Ik ga ’s ochtend boodschappen doen in het dorp en Lukas en Bas blijven op de camping. Een dag van veel badminton en voetballen. Er ligt hier ook allemaal buitenspeelgoed en de badminton rackets zijn nogal in trek. Uiteindelijk lukt het ons om 11 keer over te slaan. ’s Avonds gaan we nog even stenen gooien in de rivier. We vinden zulke grote stenen dat het ‘bommetje’ dat de steen veroorzaakt wel heel hoog is.
Woensdag 5 augustus 2015
We hebben vandaag een dagje kopermijn in Falun gepland. Het is een regenachtige dag en mooie dag voor onder de grond. Echte snelwegen zijn hier niet maar over het algemeen rijdt het wel door. De rit naar Falun valt wel tegen. Vaak gedeeltes waar je maar 40 mag rijden. Dit schiet niet echt op. Onderweg zien we weer mooie natuur, veel kleine dorpjes en oude auto’s, zelfs een mini Eiffeltoren.
Uiteindelijk zijn we er rond 11.30 uur. Pas om 13.30 begint de Engelstalige rondleiding. We hadden nog het gevoel dat dit lang ging duren maar naar eerst het museum bezocht te hebben en een broodje in de buik is het al 13.30. De rondleiding duurt ongeveer een uur en is geheel onder de grond. Lukas vindt het spannend die donkere grotten maar ook wel leuk. We dalen af naar bijna 70m. Dit is nog lang niet het diepste punt. Je kan tot bijna 450m! In totaal is de gangenstelsel 300km. Vroeger werd er 6 dagen in de week 12 uur per dag gewerkt. Een arbeider deed een maand om 1 kuub weg te hakken. Ze werkten met 600 man onder de grond en 400 man boven de grond. In 1992 was de mijn uitgeput en is het werelderfgoed stuk geworden. De mijn heeft heel veel koper maar uiteindelijk ook goud, zilver en staal gewonnen. Ook de rode kleur verf die je op alle huizen vindt, komt hier vandaan. De verf was het begin van de mijn.
In het begin was het gebied alleen land waar niemand kwam. Uiteindelijk kwam er een herder en een van zijn schapen ging spelen in het gebied en kwam steeds roder en roder thuis. Dit is een teken dat er koper in de grond zit. Uiteindelijk heeft de man heel veel geld gekregen en heeft het stuk land verlaten. Veel huizen in het gebied hebben zijn rood/bruin geverfd. Deze verf is afkomstig uit de mijn en wordt daar nog steeds gemaakt. Als je je huis hiermee verft, hoef je er minimaal 15 jaar niets meer aan te doen. Nu begrijp ik ook dat je je huis in deze kleur verft!
Op de weg terug naar de camping doen we nog even boodschappen. We hebben geen poedersuiker meegenomen en dat is natuurlijk onmisbaar bij pannenkoeken. Van 4 jaar geleden kon ik mij herinneren dat ze hier heerlijke vanillepoedersuiker hadden. Deze was ook nu weer snel gevonden.
Op de camping bakken we snel pannenkoeken omdat we op elandsafari gaan. We laten de borden op tafel staan, hebben nog net de tijd om een lange broek aan te trekken en dan is het al 19 uur. Ruim 4 uur lang rijden we met twee auto’s rond in de bossen om de camping op zoek naar elanden. Lukas zit samen met een meisje van ongeveer zijn leeftijd achterin en ze hebben de grootste lol. Ze moeten alleen wel stil zijn anders jagen ze de elanden weg. Het verhaal gaat dat theoretisch gezien je binnen 300m altijd tegen een dier aan moet lopen. Meestal zie je ze alleen niet. Dan hebben we het over beren, elanden, veelvraten, lynxen en vossen. Wauw, dit had ik niet verwacht!
In het gebied van de camping leeft een roede wolven. Beren komen ze niet zo vaak tegen, maar leven er wel. De dochter van de eigenaar van de camping heeft in het voorjaar op 25m afstand van een beer gestaan bij een wandeling in het bos. We zien sporen van een eland vrouwtje en haar kalf. We zien ook poep van de beer en daar zien we dan uiteindelijk ook onze eerste eland. Wauw! Lukas ziet de eland helaas niet. Voordat hij door heeft waar hij moet kijken, loopt de eland weg. We gaan verder op zoek naar andere elanden. Onderweg maken we nog een kampvuurtje, roosteren worstjes en marshmallows en drinken wat. Om het kampvuur worden Lukas zijn voetbalkunsten uitgebreid door andere gasten besproken. Er is zelfs iemand die zijn achternaam vraagt, want van hem gaan we nog weleens wat horen in de toekomst....;-) Dan vervolgen we onze weg en komen nog twee elanden tegen. Het is al redelijk donker als we om 11 uur weer terug zijn bij de camping. Drie elanden gezien. Mooie score. De foto’s zijn helaas allemaal mislukt maar in het echt zien is natuurlijk altijd mooier. Misschien dat we per mail nog foto’s van iemand krijgen die ook mee was al zijn zijn foto’s ook niet zo mooi. Het was al te schemerig voor goede foto’s.
Wisten jullie trouwens dat het gewei van een eland tot eind augustus 3 cm per dag groeit? Aan het gewei kan je ook zien hoe oud hij is, elk jaar komt er een nieuwe vertakking bij. Elanden leven niet in groepen maar los van elkaar. Het kalfje blijft bij de moeder en de mannetjes leven alleen.
Bijna alle bossen in zweden zijn tegenwoordig gepland. Het bos is vaak opgedeeld in percelen die toebehoren aan families. Bomen worden gepland en na ongeveer 80 jaar omgekapt. Dat is ook waarom je vaak een stuk oud en daarnaast nieuw bos hebt. Bomen die dood zijn of bijvoorbeeld bijzonder doordat het een nestjes bevat van dieren blijven staan. Het land wordt omgeploegd en na ongeveer 4 jaar weer bebouwd. Elanden eten blaadjes van bomen. Het liefst jonge bomen omdat ze daar makkelijk bij kunnen. Overdag verblijven ze vaak in het oude bos om in de schemer te voorschijn te komen en na het jonge bos te gaan om te eten. Als je pech hebt en het is jouw perceel ben je straks alle boomtoppen kwijt en kan je opnieuw beginnen. Bas zei nog dat we zelf op een avond ook nog wel het bos in kunnen rijden, maar dat gaan we niet doen. Het is een wirwar van weggetjes waar ik zelf de weg snel kwijt raak. Aan een tomtom heb je hier niets, dus dat doen we niet.
Lukas heeft het weer super uitgehouden en heeft gelukkig de andere twee elanden wel gezien. Hij heeft het over drie omdat een eerst wegliep en later weer terugkwam. Missie geslaagd.
Donderdag 6 augustus 2015
We zijn vergeten brood te bestellen dus we eten vanochtend crackers met een eitje en Lukas nog een dikke pannenkoek die over was van gisteren. Na het ontbijt vertrekken we naar het berenpark in Orsa. We komen vandaag op het noordelijkste puntje ooit waar we geweest zijn. We rijden steeds dichter naar de noordpool toe. We stoppen nog in Malung om broodjes te halen. Ik had al gezien dat ze bij de Lidl erg veel lekkere broodjes hadden. Bas kan geen keuze maken, alles ziet er lekker uit.
We kunnen goed doorrijden en komen nu langs wel hele grote meren met vele huisjes en bootjes. Mooi om te zien. Onderweg had Bas al van de broodjes gesnoept en kan er niet vanaf blijven. Bas heeft natuurlijk allemaal zoete broodjes meegenomen.
Voordat we bij het park aankomen rijden we eerst langs een resort/camping dat je via buro scan brit ook kan boeken. Wat ben ik blij dat we niet voor de huisjes in skigebieden zijn gegaan maar gewoon voor een kleine camping. Wat een eenheidsworsten en het doet ongezellig aan. Heel anders dan waar wij zitten.
Het park is een succes. We zien een kodiak beer, de grootste beer ter wereld. Ijsberen en natuurlijk de bruine beer die hier veel voorkomt. We hebben echt mazzel. Het park is grootst opgezet. De dieren zitten niet in een kleine kooi maar hebben veel bewegingsvrijheid en wij moeten echt zoeken in de bossen waar ze zijn. Uiteindelijk zien we een vader beer met een kind stoeien in het water. Ook kind nummer 2 en 3 komen een kijkje nemen. Echt uniek! We zien ook nog twee hele kleintjes stoeien met en moeder op de uitkijk. De luipaarden zijn echt lui en zien we bijna niet. Eentje komt even langs lopen maar duikt binnen een paar seconden al weer in zijn hok. De tijgers zijn ook lui maar toch komt er nog eentje voorbij en kijkt je voor ons gevoel recht aan. Lukas ziet uiteindelijk ook de wolven lopen. We hebben alleen de veelvraat en de lynxen niet kunnen vinden.
Op de terugweg stoppen we nog even in Mora en lopen even door het centrum. Bas wil al weer de Lidl in om broodje in de slaan. Dat doen we dus niet! We rijden door naar de camping en doen in het dorp nog even een snelle boodschap voor het eten. Uiteindelijk is het 18.30 als we terug zijn op de camping.
Lukas is de hele avond buiten aan het spelen. Badminton, voetbal en beachbal. Hij mag zelfs van papa een klein bijl gooien. Is maar goed dat mama dat niet gezien heeft. Bas staat de hele avond al met een aantal anders mannen op de camping bijlen te gooien. Die zal morgen zijn armen wel voelen.
Onze buren hadden vandaag bij het hotel waar we na het kanoën slapen in de berm een eland met kalf zien liggen. Dat is wel heel gaaf. Heb al meer mensen gehoord die daar weleens een eland hebben zien lopen. Dat wordt denk ik een avond met de verrekijker in de hand.
Morgen de laatste dag op de camping. Lukas vindt het erg jammer. Heeft het hier goed naar zijn zin. Morgen gaan we de spulletjes alvast een beetje opruimen en een kleine tas pakken voor het kanoën. Ben heel benieuwd. De verhalen die we hebben gehoord zijn echt heel positief. We moeten alleen met zn drieën in een boot dus kunnen echt heel weinig mee. We hebben worstjes, soep, pannenkoeken en crackers voor de tocht. Komt vast allemaal goed...;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
