Swellendam – Hermanus

Maandag 13 augustus: Swellendam – Hermanus
Het heeft de hele nacht geregend. Als we wakker worden, regent het nog steeds. We hadden gisteren de was nog gedraaid maar het wasgoed voelt nu natter dan gisteravond. We stoppen het nog zelf even in de droger voordat we gaan.
We gaan op weg naar Hermanus wat ongeveer 1,5 uur rijden is. Er wordt aan de weg gewerkt en er staat een bordje dat we een half uur moeten wachten. Gelukkig mogen we naar ongeveer 5 minuten al weer door. Het half uur was gelukkig erg ruim genomen.
Het landschap verandert weer. We komen langs vele wijnplantages voordat we Hermanus binnen rijden. Als we in Hermanus zijn proberen we meteen een walvistocht te boeken. We hebben het nog via internet geprobeerd maar alles zat al vol. Ook als we langs gaan, blijkt dat er geen enkele plek meer is en dat 2 van de 4 touroperaters niet eens gaat varen ivm de wind (windkracht 5). We besluiten eerst langs het restaurant te rijden waar we graag willen eten vanavond. Burgundy’s is een gewilde plek en reserveren is wel verstanding. Bas parkeert even op een plek waar niet mag en ik ga naar binnen om te reserveren. Als ik terug kom zie ik allemaal mensen roepen en wijzen dat er walvissen voor de kust zijn. Lukas stapt meteen uit en wij gaan naar de kade en Bas zoekt een plek om te parkeren. Lukas en ik zien de walvissen maar Bas is er nog niet. Als we hem zien rijden, stappen we in omdat 200m verderop nog een parkeerplaats is met plek. We zien om ons heen heel veel walvissen en soms komen ze ook echt boven water met hele mooie sprongen. Na een tijdje besluiten we wat te gaan eten en drinken. Als we daarna nog even door het stadje lopen besluiten we eerst langs het hotel te gaan. Als we daar aan komen is onze kamer nog niet klaar. We kleden ons warmer aan en gaan naar Kelders een dorp verderop waar minder toeristen zijn en de natuur mooier. Als we daar aankomen, is er ook bijna geen toerist te bekenen. We zien alleen ook geen walvissen of dolfijnen. We besluiten weer terug te gaan naar Hermanus en als we parkeren zien we de walvissen al meteen. Er is een groepje van 4 walvissen waaronder een kalfje die leuk aan het spelen zijn en dus ook het water uit komen. We krijgen er geen genoeg van. Op heel veel plekken zitten de walvissen hier in de baai. We lopen een stukje door zodat Lukas ook in de speeltuin kan spelen. Net op het moment dat we besluiten terug naar het hotel te gaan, springt er een walvis wel 10x achter elkaar. Wauw!! We durven bijna niet weg te gaan omdat iedere keer als we dat willen, we weer iets moois zien. Als we dan toch gaan, zien we ze ineens op nog geen 10m afstand van ons direct voor de kust. Ze komen niet echt het water meer uit maar zwemmen wel langs de kade. Gaaf! Er zit een man bij de kade te zingen met een hoed voor zich voor geld. Lukas wil de man graag wat geven. Hij zegt dat het ons geld is maar dat hij het fijn zou vinden als we de man wat geven. We geven Lukas geld en zeggen dat hij het dan zelf moet doen. Met een glimlach van de man en Lukas rijden we uiteindelijk de parkeerplaats af. Dat de boottocht niet door ging, was eigenlijk helemaal geen probleem. We hebben er veel gezien en op de boot was het waarschijnlijk nog kouder dan op de kade.
We gaan naar ons hotel en Lukas en ik gaan op het grasveld voetballen voordat we naar het restaurant gaan. We komen aan bij het restaurant waar het echt warm is binnen. Dit hebben we al heel lang niet mee gemaakt. We zitten zelfs zonder jas, ook wel fijn. Het eten is zoals Renee al zei, ontzettend goed. Bas kiest een of ander biefstuk en als die komt, is het echt enorm. Hij denkt dat het veel uit twee delen bestaat. Hij haalt het bovenste gedeelte er af en wil in de onderste gaan snijden maar het is echt enorm hard. Hij heeft niet door dat het onderste een steen is die het vlees warm houdt. We hebben er hard om gelachen. Lukas eet zelfs zoveel dat hij de patatjes die hij er bij krijgt, niet op kan. Hij zit hier ook te genieten. We hebben nog toast over en nemen dit mee in een servet om aan de man die op onze auto past te geven. Hij is blij met de 20 rand die hij krijgt en bedankt ons voor de toast.
Onderweg naar het hotel ziet Bas (in het donker!) op de muur op een hek een hele grote spin. De spin is minstens zo groot als Lukas zijn hand. Bah…
Terug in het hotel bellen we nog even naar huis en gaan dan lekker slapen. Morgen gaan we al weer naar ons laatste onderkomen in Kaapstad. Wat gaat de tijd toch snel en hebben we al veel meegemaakt.