Icefield Parkway

Maandag 2 juli 2012
We maken er een kort dagje van vandaag, maar 50km vandaag, en gaan dan lekker niets doen. We doen eerste boodschappen in Jasper zelf en gooien de tank weer vol. We rijden via de 93a naar de Athabasca watervallen. Deze is echt mooi om te zien. Wat ook weer een geweld en mooi om te zien hoe de rotsen zijn afgeslepen en dit proces gaat maar door. Je kunt zelfs door een stuk lopen waar vroeger de waterval langs ging en je ziet dan heel duidelijk hoe de rotsen uitgeslepen zijn. Vlak naar de watervallen zijn we al op de camping, honeymoon lake. Ook dit is een wildernis camping zonder voorzieningen. We zijn er al om 14 uur en vanaf dat moment zijn de jongens ook al een vuurtje aan het stoken. De kinderen gooien steentjes in het water of spelen in de camper met de autootjes van Lukas. Hoe ze het voor elkaar hebben gekregen weten we niet maar op een gegeven moment zaten ze zelfs boven op Lukas bed elkaar verhaaltjes voor te lezen. Vlak voor het eten begint het te regenen. Op de camping is een afdakje met picknicktafels en een houtkachel waar we gaan eten. We hebben het eten nog niet op of de zon schijnt volop. Nog even steentjes gooien en de kids gaan in bed. Wij blijven tot ongeveer 22 uur bij het vuur zitten en gaan dan ook naar binnen. De muggen laten we lekker buiten. In de verte hoor je de wolven al loeien, midden in de nacht leek het er zelfs op dat het heel dicht bij was.
We hebben vandaag niet heel veel wild gezien. Een white tail en vlak voor de camping nog een zwarte beer.

Dinsdag 3 juli
Het is koud en regenachtig vandaag. Tijdens het rijden valt de regen ook met bakken uit de lucht en wanneer we bij de gletser aan komen, regent het nog steeds hard. We besluiten in ieder geval wat te gaan drinken en omdat het iets droger en lichter in de lucht wordt gaan we toch met de monstertrucks naar boven. Lukas vindt het gewelding. Vooral de enorm grote banden. Het ijs is 300meter diep en omdat het zo compact is kleurt het blauw. Waarom smeltwater dan ook nog steeds blauw kleurt begrijp ik nog niet. De weg en de gletser zakken elk jaar minimaal een meter en de verwachting is dat de gletser er over 50 tot 70 jaar ook niet meer is. We mogen op de gletsjer lopen maar het waait zo hard, het is koud en het regent zo hard dat eigenlijk iedereen binnen een paar tellen weer binne is. We eten een paar crackertjes in de camper en gaan weer door. Het begint weer hard te regenen en we hebben vandaag ook geen geluk met het wild. We rijden wel langs mooie blauwe rivieren en hoge gletsers. Jammer dat de toppen van de bergen alleen niet goed te zien zijn.
We komen bij het Peyto Lake en lopen naar het uitkijkpunt toe. Het is een steile klim van 1,5km maar Lukas doet het echt heel goed. We staan zelfs nog in de sneeuw. Het meer is echt een plaatje. Helemaal turquise. Dit komt door de bodemsoort en de lichtinval op het meer. Schitterend om te zien.
We rijden door tot Lake Louise en willen daar een camping pakken. De camping is echter vol. We mogen wel onze afvaltank legen en water vullen. Wij gooien alleen geen drinkwater in de leiding en komen daar achter op het moment dat de tank al vol zit. Alle kranen open en wachten maar. Daisy en Yuri halen nog wat boodschapjes en wij rijden dan door naar de camping waar de dame van de receptie ons naar heeft verwezen. Ik had nog nooit van de camping gehoord en kan het ook niet op het kaartje vinden. Het blijkt dus ook gewoon een grote parkeerplaats te zijn aan de snelweg. Dit willen we niet. We rijden terug om de anderen op te pikken en net als we weer Lake Louise binnen komen, loopt er een grizzly beer. We smsen Yuri dat ze op moeten schieten en ze zijn gelukkig nog op tijd. Er loopt ook parkbewaking bij omdat de beer dicht bij het plaatsje en de snelweg is. Als we wegrijden probeert de parkwacht met een knalpistool de beer weer terug het park in te krijgen. We rijden door naar Field en pakken daar een camping. Gelukkig is er nog plaats. De camping, Horse Kick, doet gezellig aan. Na al de regen besluiten we dat we het verdient hebben om uit eten te gaan. Vlak voor de cam ping staat een leuk houten chalet waar we wat willen eten. Helaas hebben ze geen plek meer voor 21 uur. We rijden het dorpje in dat bestaat uit hele schattige kleine huisjes en 1 restaurant. Yuri gaat naar binnen om te vragen of ze plek hebben maar komt niet meer terug. Bas er achteraan en komt snel terug om ons te halen. Yuri mocht niet meer weg anders was hij zijn plekje kwijt en toen wij zaten bleven er maar mensen binnenkomen die allemaal moesten wachten. Het eten was echt goed. Zelfs de patatjes en kipnuggets van de kinderen waren om je vingers bij af te eten. En de brownies met ijs was ook niet verkeerd!
Wild vandaag; 6 berggeiten en een grizzly beer.
Totaal: 11 zwarte beren, 2 bruine beren, 1 grizzly, 1 wolf, 4 elks, 15 berggeiten en heel veel eekhoorns, bosmarmoten en herten. En natuurlijk niet te vergeten de hoeveelheid muggen....,-)